Для Таццяны Раздуевай цішыня ў службовым кабінеце-з'ява рэдкая. Яна прывыкла быць сярод людзей, выслухоўваць іх праблемы асабіста або па тэлефоне, наведваць падапечных цэнтра сацыяльнага абслугоўвання насельніцтва дома або чуць радасныя галасы наведвальнікаў, удзельнікаў святочных мерапрыемстваў.
- У нашу ўстанову ўладкавалася каля сямнаццаці гадоў таму, да гэтага папрацаваўшы ў прытулку для дзяцей, якія засталіся без апекі бацькоў, – распавяла спецыяліст. - Памятаю, мая дасведчаная калега неяк сказала, што не варта чакаць падзякі за нашу працу, хоць яна маральна цяжкая. Галоўнае-самому атрымліваць ад яе задавальненне.
Дапамога людзям з цяжкім лёсам або якія апынуліся ў складанай жыццёвай сітуацыі Таццяна Раздуева не лічыць подзвігам. Для яе гэта звычайная штодзённая праца. Ёй даводзіцца мець зносіны і з нядбайнымі бацькамі, і з тымі, хто вызваліўся з месцаў пазбаўлення волі. Кожнаму імкнецца дапамагчы ў меру сваіх магчымасцяў. Камусьці патрэбна адзенне, камусьці-накіраванне ў службу занятасці, а некаторым неабходная кансультацыя і маральная падтрымка. Шчаслівых гісторый, героям якіх удалося вярнуцца да нармальнага жыцця, на жаль, амаль не бывае.
- Запомніўся выпадак, калі да нас звярнуўся малады чалавек, які вярнуўся з лячэбна-працавога прафілакторыя. Мы наладзілі яго на працу, дапамаглі з жыллём, а ён затым здзейсніў цяжкае злачынства і апынуўся ў месцах зняволення, – распавядае суразмоўніца. - Такая вось «падзяка»…
Сярод людзей, з якімі працуе спецыяліст, ёсць сіроты ва ўзросце ад 18 да 23 гадоў. У нашым раёне такіх больш за 30 чалавек. Некаторым патрабуецца клопат, як малым дзецям: ледзь не за ручку адвесці да працадаўцы ці ў прыёмную камісію ўстановы адукацыі. Работнікі сацыяльнай абароны гатовыя на ўсё, абы гэтыя людзі наладзілі сваё самастойнае жыццё.
А самымі светлымі момантамі ў працы Таццяна Раздуева лічыць зносіны з людзьмі паважанага ўзросту. Зараз ТЦСАН наведваюць 93 прадстаўнікі гэтай катэгорыі-лічба з году ў год расце. Для іх арганізавана шмат клубаў па інтарэсах. Тут займаюцца рукадзеллем, асвойваюць кампутар, абмяркоўваюць жыццёвыя праблемы. Выязной працай ахоплены пажылыя вяскоўцы. Папулярнасцю карыстаюцца таксама мерапрыемствы, якія арганізоўваюць спецыялісты і валанцёры цэнтра. Асабліва душэўнымі атрымліваюцца віншаванні ветэранаў працы з юбілеямі, вечары адпачынку, канцэрты удзельніц вакальнага калектыву «Івушкі».
На гэты год ёсць новыя ідэі, якія дапамогуць «ўліцца» ў актыўны вольны час жыхарам раёна, якія не маюць магчымасці выходзіць з дому. Для іх Таццяна Раздуева плануе наладзіць узаемадзеянне ў рэжыме анлайн. У горадзе, напрыклад, ёсць жанчына з інваліднасцю, якая прыдумляе віктарыны, робіць фігуркі з гародніны і садавіны. Сваімі ўменнямі яна хоча падзяліцца з іншымі.
- А мы гэтаму толькі рады, - рэзюмуе спецыяліст па сацыяльнай рабоце.
