Добрушанки Ірына Гарэнь і Галіна Пясенка на заслужаным адпачынку таксама імкнуцца разнастаіць сваё жыццё. Наведваюць гурткі ў цэнтры сацабслугоўвання, займаюцца фітнесом, спяваюць, чытаюць вершы, прычым Галіна Аляксееўна сама іх піша, працуюць у агародзе і клапоцяцца пра ўнукаў. І з радасцю пагадзіліся дапамагчы Леаніду Краўчанку і яго сястры Наталлі ў падрыхтоўцы сытнага абеду і навядзенні парадку на тэрыторыі домаўладання. І хоць за гэтым пастаянна сочыць сядзелка Людміла Кукларос, за чатыры гадзіны, якія работнік сацыяльнай абароны праводзіць са сваімі падапечнымі, усё паспець немагчыма.
- Хочацца ж яшчэ надаць увагу людзям, кола зносін якіх істотна звузілася з-за фізічнай хваробы, – кажа яна. - Пра Наталлю і Леаніда клапачуся другі год. Прыбіраю, купляю лекі, прадукты, рыхтую. І стараюся неяк падбадзёрыць, парадаваць, падтрымаць, бо душа за іх баліць.
Незвычайных гасцей гаспадары сустрэлі ветліва. Пакуль добраахвотныя памочніцы асвойваліся на кухні, разбіралі набытыя сядзелкай прадукты, Леанід Іванавіч выйшаў нам насустрач, нягледзячы на тое што кожны крок даваўся яму з вялікай працай, запрасіў у пакой. Праўда, сам папрасіў прабачэння і сышоў да сябе, каб прылегчы: падскочыў ціск. А Наталля тым часам распытвала нас, як завуць, чым займаемся, і абсалютна шчыра называла нас сябрамі. На жаль, нашых твараў яна не бачыла: ужо доўгі час жанчына арыентуецца ў прасторы, у асноўным, па гуках і пахах. - Гэта ж мае любімыя катлеты смажацца! - даволі ўсміхаецца яна.
- Вядома, як заказвалі, - адказвае сядзелка. - А яшчэ будуць рыба і тушаная бульба з курыцай. Абед-як у рэстаране, і кухары – выдатныя. Пры гэтым-не прафесіяналы, а аматары: кулінарную навуку спасцігалі разам з мамамі, а ўдасканальвалі, калі рыхтавалі для сваіх мужоў і дзяцей.
- Час ляціць незаўважна, 40 гадоў працы на фарфоравым заводзе засталіся ззаду, вось ужо і ўнукі выраслі, – распавядае Галіна Пясенка. - З калектывам завода і сёння сувязь падтрымліваю. Дэфіцыту вольнага часу цяпер няма. Яго хапае і на агародныя клопаты, і на захапленні.
Былая калега па працы Ірына Гарэнь дадае: на пенсіі жыццё таксама насычанае, калі і ў гэтым узросце чалавек працягвае шукаць і адкрываць для сябе нешта новае. Гэтыя жанчыны выбралі дапамогу тым, хто ў ёй мае патрэбу. І вельмі задаволеныя, што іх энергія і жаданне быць карыснымі робяць навакольных крышачку больш шчаслівым.
